Fluiten naar de Lofoten!

Update geschreven op dinsdag 27 december 2011.

Terwijl ik dit schrijf waren we onderweg van Bodo naar Stamsund. Het woordje ‘waren’ geeft jullie waarschijnlijk al een idee dat er wederom een wijziging is.

Eerst even terug naar Bodo. Vanmorgen zouden we volgens planning rond de klok van 07.00 uur de poolcirkel passeren. Dus ik – tja wie verzint dat op zijn vakantie – de wekker om 06.25 uur gezet, want ik wilde het wel weer een keertje meemaken. Maar al wat er kwam, geen poolcirkel. Bleek later dat we die al rond 06.00 uur gepasseerd waren. Toen heb ik het schip maar een keertje verkend in alle vroegte. Was op zich ook wel leuk om te doen.

Op het programma stond ook dat we rond 8 uur vanmorgen een van de andere schepen van de Hurtigruten tegen zouden komen nl. de MS Midnatsol. Maar ja, als de poolcirkel een uur eerder was, zou de schip ook wel een uur eerder zijn. Maar ook daar weten we natuurlijk niet van of die het geplande schema aan het volgen is. Dus niet gezien. Wel een paar rondjes op het dek gelopen totdat de wind mij te sterk en koud werd.

Om 10.30 uur hadden we de Arctic Circle Celebration op het bovenste buitendek. Daar kwam heer Neptunus himself langs om je te dopen met ijsblokjes in je nek. Als dank een certificaat dat je de wateren mag betreden en een mini-glaasje warme bessensap. En zo zijn we wederom gecertificeerd.
Tijdens deze ceremonie arriveerden we in Bodo, alwaar de wereld wit is van de sneeuw. Een leuk gezicht bij aankomst in de schemering. Nadat we koffie hadden gedronken zijn we goed gekleed tegen kou en sneeuw het centrum van Bodo in gegaan, maar eerst even een fikse hagelbui afgewacht. Het is een aardig centrum. We hebben er wat rondgelopen en een bak koffie / warme chocolademelk met krem gedronken.
Om ca kwart voor 2 waren we terug op de Richard With alwaar we de lunch hebben gebruikt. Om 15.00 uur klonk het vertreksignaal en de trossen werden losgegooid en het anker werd gelicht. Want ook hier is het anker gebruikt omdat er een stevige wind stond. We hebben op het dek gestaan totdat het schip de neus in de wind draaide, toen werd het beduidend frisser.

Vanmiddag hebben we een film over het noorderlicht gezien. En als het waar is wat we op foto’s hebben gezien, en we het ook in het echt mogen beleven, dan gaan we echt iets heel bijzonders zien. Je kunt er bijna bij gaan denken dat er goden zijn daarboven die de lichtknopjes bedienen. We hopen dat ons dat wel gegund is.

Na de film zijn we op deck 4 gebleven om de notebook te starten en te kijken of iemand een reactie geplaatst heeft op onze verslagen. En jawel, hoor, Rick en Lidy bedankt voor de tekst uit de dutch paper over onze orkaan (want dat is het geweest volgens de Noorse krant). Ien, inderdaad voorlopig genoeg sterke verhalen, hoewel ze zijn gewoon echt, voor feesten en partijen.
Nicolien en Ineke, we hebben inderdaad geen last van zeeziekte. Alleen Renée zaterdagmorgen een beetje; maar ze hebben hier aan boord geweldige pilletjes daarvoor en nu heeft ze geen last meer. Jan en ik hebben er gisteren ook eentje genomen omdat aangekondigd werd dat het redelijk onrustig zou worden. Dat klopte ook maar uiteindelijk hebben we het zonder kleerscheuren overleefd.

Tja, en dan onze reis van vandaag. Onderweg van Bodo naar Stamsund op de Lofoten ging het schip ook weer behoorlijk te keer. Op de TV zagen we op het kanaal van het schip dat de verwachting voor de wind toch weer op 21 miles per hour lag uit het noordwesten. En als je op de kaart kijkt betekent dat, dat de wind schuin van voren op ons schip zou komen en dat hebben we ook weer goed gevoeld. We zaten redelijk achterin het schip en een Cakewalk van de kermis was er bijna niks bij. Hoewel een tikkie overdreven, maar er waren enige hevige momenten bij.

Om een uurtje of half 5 werd er omgeroepen dat de excursie Viking feest vanwege het slechte weer geen doorgang zou vinden. We hadden ons er niet voor opgegeven, gelukkig. Maar……… 5 minuutjes later werd er omgeroepen dat we vanwege het slechte weer (ja, ja, het is nog niet over; de wind waait nog steeds stevig) niet naar Stamsund zouden gaan maar direct naar Svolvaer. Ok, als de kapitein het zegt, dan gaan we niet. Maar het feest van de wind is nog steeds niet over. Een tijdje later werd er omgeroepen dat we vanwege het slechte weer ook niet naar Svolvaer zouden gaan maar direct naar Harstad. Normaliter zouden we daar morgenochtend om 06.45 uur aan moeten komen, maar we zijn er straks om ongeveer 01.00 uur al.
We merken het eigenlijk nu al. We varen nu tussen de eilanden door die meer naar het vaste land liggen en meer uit de wind en het vaart ( op een paar bochten na) erg rustig. En bovendien hebben we nu een heerlijke, rustige nacht voor de boeg. We vertrekken morgen uit Harstad om 08.00 uur en we zien wel wat de dag van morgen ons gaat brengen.
Wat wel echt waar is, dat het nu buiten behoorlijk sneeuwt en de wereld op het land wat we kunnen zien, is echt wit. Morgenmiddag komen we – ijs en weder dienende (hoe toepasselijk kan dit nu zijn) – om 14.30 uur in Tromso aan waar we tot 18.30 uur zullen blijven. We gaan dan het centrum in en wachten af wat er nog meer op ons pad komt.

Ook nog even een update over de vader van René. Die is inmiddels verhuisd naar het verpleeghuis voor het herstel na de operatie gevolgd door de revalidatie. Dus een goed bericht.

Nou lieden, ik maak mijn drankje op en ga lekker in bed liggen.
Tot schrijfs, meels, en vele witte groeten uit Noorwegen.