Coromandel (2)

Het vervolg in Coromandel.

Nadat de eigenaar (eindelijk) vertrokken was, maar niet nadat hij ons had geholpen de computer op te starten, hebben we onze spullen geïnstalleerd en een broodje gegeten.

Het uitzicht daar was werkelijk fantastisch.
Zaterdags hebben we eerst een beetje uitgeslapen, uitgebreid ontbeten en daarna naar Whitianga. Een grotere toeristische plaats op ca een half uurtje rijden. Het was die dag geweldig; de zon scheen en er was weinig wind. We hebben de hoofdstraat (meer was er niet!) doorgelopen en een leuk tentje gezocht voor een biertje. We vonden een leuk terras, echter er werd bier noch wijn geschonken. Dus maar een kopje koffie genomen; het was er nl. wel leuk.
Vervolgens verder gelopen maar het was niet meer zo gezellig omdat de winkels op zaterdag tussen 13.00 en 14.00 uur sluiten. Dus uit pure noodzaak toch maar naar het terras waar wel een biertje getapt werd. Nadat we de boodschappen hebben gehaald zijn we huiswaarts gegaan.

Bij de afslag naar Otama Beach Paradise hebben we een ijsje gegeten en gevraagd waar de lodge van onze duitse freunden was. Dit bleek op nog geen 5 minuutjes rijden te zijn. Dus wij daar naar toe en met de gastvrouw gesproken. Ze waren al aangekomen en naar het strand gegaan. We hebben ons adres achtergelaten en op advies van de gastvrouw naar het strand gegaan.
Daar aangekomen liepen we richting Heidi und Klaus en werden we gespot. Nadat we even hadden gezwaaid beseften ze dat wij het waren. Het leek alsof we oude vrienden van jaren her tegengekomen waren.
We hebben ze uitgenodigd om bij ons te komen eten (BBQ) en de uitnodiging werd meteen aangenomen.
We hebben een hele gezellige avond gehad, gelachen, engels en duits geredet en adressen uitgewisseld.

De volgende dag zijn we lekker thuis gebleven en alleen 's middags een kleine strandwandeling gemaakt. Het was een warme dag, op ons achterterras was het 38 graden, maar er was veel wind. Ook op het strand en dat was jammer.
Nadat we terug waren zijn we bij de buren een wijntje gaan drinken. Dat was een echtpaar uit Auckland met hun broer en echtgenote uit de UK. Die overwinteren daar ieder jaar. En wie was weer het werkpaard in de groep der gepensioneerden? Ja, ja, ikke..... maar ja iemand moet dat toch zijn, nietwaar. Maar het was gezellig.

Omdat we met onze duitse vrienden al het vlees op hadden gemaakt, hebben we maar een omelet gemaakt. Was niks mis mee overigens!

Vanmorgen op tijd opgestaand want we hadden lange autorit voor de boeg.

Voor vertrek nog even gebeld met mijn moeder wat ze erg fijn vond. Het gaat nog niet jofeltjes met haar; ze eet en drinkt te weinig en krijgt vocht via het infuus. Vandaag wordt er weer bloed afgenomen en dan horen we wat de status is. Ze wordt in het ziekenhuis goed verzorgd; een hele geruststelling voor ons.

Na de lange autorit zijn we aangekomen in Decks of Paihia in de Bay of Islands. Ook hier is het weer bijzonder mooi.
Net hebben we onder aan de heuvel lekker gegeten en morgen gaan we op pad met Hone; een Maori man die ons het eea over hun cultuur gaat vertellen en laten zien.
Morgen volgt het verslag hierover.

Gegroet allen.